Snoeien om te groeien
- Debbie Baute

- 1 day ago
- 2 min read

De herfst is begonnen. De lucht ruikt naar natte aarde en loslaten. In de natuur wordt nu niet gebouwd, maar gesnoeid. Wat niet langer voedt, mag weg. Zodat wat wél leven in zich draagt, meer ruimte krijgt om te groeien.
Vorige maand volgde ik een opleiding Illuminating the Hidden Dynamics of Founder-Led Businesses bij John Whittington. Een thema dat me raakt, want het vertrekt vanuit een herkenbare waarheid:
de familiedynamiek waarin je opgroeit, vormt vaak de blauwdruk voor de organisatie die je als founder bouwt.
Met andere woorden: als founder bouw je eigenlijk de familie die je nooit gehad hebt.
Dat inzicht maakte me even stil. Want ik herkende mezelf.
Ik zag hoe ik jarenlang de rol van fixer heb gespeeld.
De redder, de verantwoordelijke, degene die oplossingen zoekt en andermans problemen oplost.
Een rol die ooit in mijn familiesysteem cruciaal was en die ik onbewust heb meegenomen in mijn werk.
Het verklaart waarom ik in coaching en consulting rolde, waarom ik met mijn voeten diep in de loopgraven stond bij klanten, transitietrajecten trok, ploeterde en telkens weer de verantwoordelijkheid nam voor het al dan niet slagen van een project.
Tot ik voelde: dit wil ik niet langer doen.
Ik wil niet meer fixen.
En ik wil anderen niet langer hun kans op groei ontnemen door telkens alles over te nemen.
Dus ik ben beginnen snoeien.
Niet vanuit frustratie, maar vanuit keuze.
Ik heb stukken van mijn aanbod losgelaten die te veel energie vroegen, te veel van de fixer voedden.
En in de vrijgekomen ruimte voelde ik iets nieuws opborrelen: mijn innerlijke teacher.
Die kant van mij krijgt energie van kennis delen. Van tools aanreiken, inzichten laten landen en dan even achteruit stappen. Niet om te redden, maar om ruimte te laten.
Zodat de ander zélf verantwoordelijkheid kan nemen om te groeien.
Snoeien doet soms pijn. Het vraagt moed om iets af te snijden dat ooit bloeide.
Maar net zoals in de tuin, zorgt datzelfde snoeien voor lucht, licht en toekomst.
Dus ik laat de fixer rusten.
En geef vanaf nu mijn innerlijke teacher meer ruimte om te bloeien.
Reflectievraag:
Waar mag jij dit najaar snoeien in je werk of leiderschap, zodat er meer ruimte komt voor wat écht wil groeien?
Wil je daar even over sparren? Stuur me gerust een mailtje en we plannen iets in!
FOTO via Google, fotograaf onbekend.


